علی اکبر داور

«علی اکبر داور»

«علی اکبر داور»نماینده متنفذ مجلس شورای ملی، رهبر حزب سیاسی، روزنامه نگار، وزیر فواید عامه، وزیر دادگستری و وزیر دارایی بود. او در سال 1264 هجری قمری متولد شد. پس از انجام تحصیلات مقدماتی وارد دارالفنون گردید و به تحصیل در پزشکی پرداخت. ولی پس از مدتی، انصراف داد و ادبیات و فلسفه را انتخاب کرد. در سال 1288 شمسی فارغ التحصیل شد و فعالیت سیاسی خود را در حزب دموکرات آغاز کرد و در همان سال با کمک همان حزب، وارد وزارت دادگستری شد.«داور» قریب یک سال دادستان تهران بود، اما پس از مدتی استعفا داد و عازم سوییس شد تا تحصیلات خود را تکمیل نماید. پس از کودتای 1299«داور» عازم ایران شد و به وکالت دادگستری پرداخت. در سال 1300 وارد وزارت فرهنگ شد و اولین سمت وی ریاست تعلیمات عمومی بود و بعد رییس کل معارف شد. در سال 1301 از ورامین تهران به وکالت مجلس شورای ملی انتخاب گردید و در همان ایام، امتیاز روزنامه ای به نام«مرد آزاد» را از وزارت فرهنگ اخذ نمود.

وقتی«رضاخان» به حکومت رسید،«علی اکبر داور» وزیر فوائد عامه  و تجارت شد. در سال 1305 شمسی که«حسن مستوفی»نخست وزیر، کابینه خود را ترمیم کرد،«داور» به عنوان وزیر دادگستری برگزیده شد. در سال 1314 شمسی که«محمدعلی فروغی»نخست وزیر، مغضوب و خانه نشین شده بود،‌«داور»تنها بازمانده بازیگران خلع قاجاریه و به سلطنت رساندن«رضاخان» محسوب می شد و علی القاعده با توجه به سوابقی که داشت، می بایستی از طرف«رضاخان»  به نخست وزیری منصوب می شد، ولی«رضاخان»، «محمود جم»را به«داور» ترجیح داد و مقام نخست وزیری را به او تفویض نمود. این موضوع در روحیه«داور» اثر نامطلوبی گذاشت و احساس کرد که«رضاخان» با او میانه ای ندارد و قریباً به سرنوشت دوستان سابق خود مانند«تیمورتاش»،«فیروز فیروز»و «جعفرقلی اسعد»دچار خواهد شد. این فکر از یک طرف و فشار«رضاخان» برای برنامه های تازه اقتصادی که«داور»مبتکر آن بود،‌از سوی دیگر، او را از پای درآورد و سرانجام تصمیم به خودکشی گرفت و در 21 بهمن ماه 1315 به زندگی خود پایان داد.